Eθνικός κήπος

Αν θέλετε να ξεκουραστείτε έπειτα από μια ζεστή μέρα, δεν έχετε παρά να περπατήσετε στον Εθνικό Κήπο ή να πιείτε τον καφέ σας στον κήπο του Ζαππείου. Βρίσκεστε στη ρωμαϊκή επέκταση της πόλης που έγινε στην εποχή Αδριανού, όπως δηλώνει η επιγραφή της πύλης που δεσπόζει στην περιοχή. Πίσω από το Ολυμπιείο μπορείτε να μάθετε τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας μέσα από τα μνημεία του μεγαλύτερου νεκροταφείου – υπαίθριου μουσείου της πόλης.

Ο Εθνικός Κήπος είναι ο πρώτος οργανωμένος χώρος διακοσμητικού πρασίνου της Νεότερης Ελλάδος, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί και ως Ιστορικός τόπος (Φ.Ε.Κ.49/Α.Α.Π./23-3-2011). Στον ίδιο χώρο υπήρχε στην αρχαιότητα το ιερό άλσος του Λυκείου. Δημιουργήθηκε σαν προέκταση στο ύπαιθρο των ανακτόρων Όθωνος και Αμαλίας. Ο ρυθμός του είναι “γραφικός”, προσαρμοσμένος στις Ελληνικές συνθήκες και συμπληρωμένος με στοιχεία του “κλασικού” ρυθμού.

Η διαμόρφωσή του ξεκίνησε το 1839 – 1840 με την φύτευση 15.000 καλλωπιστικών φυτών, που μεταφέρθηκαν από το Μιλάνο. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν φυτά από χώρες της Ευρώπης και Βορείου Αφρικής. Φυτεύτηκαν επίσης πολλά αυτοφυή φυτά από διάφορα μέρη της Ελλάδος. Τις κηποτεχνικές εργασίες οργάνωσε – επέβλεψε ο Γάλλος κηποτέχνης Λουδοβίκος Μπαρώ, “ο πλάσας τον κήπον τούτον” (Ορφανίδης), με βοηθό, από το 1846, το γεωπόνο Φρειδερίκο Σμιθ. Το 1923 έγινε δημόσιος και ονομάστηκε “Εθνικός Κήπος”. Έχει έκταση 154.000 μ².

Ο Εθνικός Κήπος ανήκει διοικητικά στη Διεύθυνση Πρασίνου και Περιβάλλοντος σύμφωνα με το νέο Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων (Φεβρουάριος 2012). Η παραχώρηση κατά χρήση του Εθνικού Κήπου έγινε με το Ν.3274/2004 για 90 χρόνια στο Δήμο Αθηναίων.  Σκοπός του Τμήματος είναι η καλύτερη οργάνωση, διαχείριση, συντήρηση, βελτίωση του πρασίνου, των εγκαταστάσεων και των υποδομών, η φύλαξη και γενικά η προστασία του Εθνικού Κήπου.

Η Παιδική Βιβλιοθήκη:

Ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 1984 από το Υπουργείο Γεωργίας, στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός δικτύου Παιδικών Βιβλιοθηκών σε αγροτικές περιοχές σε όλη την Ελλάδα, διαθέτει δύο αναγνωστήρια, μία αίθουσα παραμυθιού και μία αίθουσα μουσικής και προβολών. Όταν ξεκίνησε, στα ράφια της είχε μόνο 1.500 βιβλία, ενώ σήμερα ξεπερνούν τα 6.000. Το αρχικό σπιτάκι χτίστηκε το 1848 και στέγασε το γραφείο-ησυχαστήριο («l’ hermitage») του Γάλλου κηποτέχνη Μπαρώ (Louis Bareau).

Δέχεται στο χώρο της παιδιά, σχολικές ομάδες παιδιών όλων των βαθμίδων, παιδιά με ειδικές ανάγκες, φοιτητές, σπουδαστές, μελετητές. Συνεργάζεται με διαφόρους φορείς και ομάδες που μπορούν να προσφέρουν στο χώρο της βιβλιοθήκης και στο περιβάλλον (Ορνιθολογική Εταιρεία, WWF, Ελλάδα Καθαρή, περιβαλλοντικές ομάδες σχολείων, συγγραφείς, εικονογράφους κ.λ.π). Συμμετέχει σε εκδηλώσεις για το βιβλίο και σε προγράμματα που προάγουν το χώρο της βιβλιοθήκης και του βιβλίου.

Η Παιδική Χαρά:

Ο χώρος της Παιδικής Χαράς λειτουργεί και φυλάσσεται καθημερινά από τις 9 το πρωί μέχρι και τη δύση του ηλίου, με το κλείσιμο του Κήπου. Έχει έκταση περίπου 2 στρέμματα και στο μεγαλύτερο μέρος της είναι σκιασμένη από πεύκα.

Ο Βράχος της Αμαλίας:

Πρόκειται για μια γεωμορφολογική βραχώδη προεξοχή στο γενικό ανάγλυφο του Κήπου, πίσω από το χώρο της Παιδικής Χαράς, όπου η βασίλισσα Αμαλία τοποθέτησε ένα μεταλλικό κάθισμα ώστε να επιβλέπει τις κηποτεχνικές εργασίες που λάμβαναν χώρα. Από το σημείο αυτό, την εποχή εκείνη όπου τα δέντρα ήταν χαμηλά και οι πολυκατοικίες ανύπαρκτες, μπορούσε κανείς να έχει θέα μέχρι τη θάλασσα, την Αίγινα και τις καθαρές μέρες μέχρι και την Πελοπόννησο. Εικάζεται ότι  από το σημείο αυτό, περνούσαν τα παλιά τείχη της πόλης των Αθηνών.
Αγάλματα:

Σε ολόκληρη την έκταση του Κήπου υπάρχουν διάφορα αγάλματα προσωπικοτήτων φιλοτεχνημένα από αξιόλογους γλύπτες. Αγάλματα όπως αυτά του Καποδίστρια, του Σολωμού, του Βαλαωρίτη, του Ζαν Μωρεάς και του Ιωάννη Σαμαρά βρίσκονται διάσπαρτα σε εξέχοντα σημεία του Κήπου.